एजेन्सी । राम्रो कुरा पढेर–सुनेर मात्रै लाभ मिल्दैन । यदि तपाईं जीवनमा सुख, शान्ति र सफलता चाहनुहुन्छ भने, जीवनमा राम्रो चीजहरू ल्याउनुहोस् । यो कुरा युधिष्ठिरबाट सिक्न सकिन्छ । महाभारतमा एउटा कथा छ । कौरव र पाण्डव राजकुमारहरूको शिक्षाको समय थियो । द्रोणाचार्य राजकुमारहरूका शिक्षक थिए । एक दिन गुरु द्रोणाचार्यले चेलाहरूलाई सत्य नामको अध्याय सुनाउन, स्मरण गर्न र आत्मसात गरेर आउन भन्नुभयो ।
आत्मसात शब्दको अर्थ यसलाई जीवनमा, हाम्रो आचरणमा ल्याउनु हो । भोलिपल्ट जब सबै राजकुमारहरू द्रोणाचार्यमा पुगे, द्रोणाचार्यले सोध्नुभयो कि हिजो दिएको अध्याय सम्झेर को–को आए ?
युधिष्ठिर बाहेक सबै राजकुमारहरूले हात उठाए । उनले युधिष्ठिरलाई सोधे कि तिमीले हात किन उठाएनौ, के तिमीले अध्याय कण्ठ गरेका छैनौ ?
युधिष्ठिरले भने कि हो, मलाई यो विषय अझै याद छैन । यो सुनेर द्रोणाचार्य छक्क परे । उनले सोच्न थाले कि युधिष्ठिर नै सबैभन्दा बुद्धिमान हो, त्यसो भए उनले अध्याय किन कण्ठ गरेनन् ?
गुरुले युधिष्ठिरलाई भन्नुभयो, ठीक छ, भोलि याद गर । अर्को दिन पनि अध्याय सम्झेर युधिष्ठिर आएनन् । गुरुले फेरि भन्नुभयो भोलि याद गर । यसरी धेरै दिन बित्यो तर युधिष्ठिर त्यही अध्यायमा अड्किए । जबकि अन्य राजकुमारले १० दिनमा १० पाठ कण्ठ गरेका थिए ।
द्रोणाचार्यले युधिष्ठिरलाई सोधे के कुरा हो, के समस्या छ कि तिमीले यो अध्याय याद गर्न सक्दैनौ ?
युधिष्ठिरले भने – गुरुदेव, जसरी मेरा सबै दाजुभाइले अध्याय कण्ठ गरिरहेका छन्, यदि याद गर्न चाहने हो भने याद गर्न कुनै समस्या छैन । तर तपाईले सत्य नामको अध्यायलाई सम्झेर धारण गर्नुपर्छ भन्नुभयो । आत्मसात गर्नु भनेको जीवनमा ल्याउनु हो । मैले आफ्नो जीवनमा सत्यता बुझ्न धेरै कठिनाइको सामना गरिरहेको छु । आत्मसात नगरेसम्म मैले अध्याय कण्ठ गरेको कसरी भनूँ ?
यी शब्दहरू सुनेर द्रोणाचार्य अति आनन्दित भए र सबै राजकुमारहरूमध्ये युधिष्ठिर सबैभन्दा विद्वान थिए भनेर बुझे ।
कथाको पाठ
यस कथामा युधिष्ठिरले राम्रा कुराहरू पढ्न र सुन्नुका साथै जीवनमा लागू गर्ने प्रतिज्ञा पनि लिनुपर्छ भन्ने सन्देश दिएका छन् । जबसम्म हामीले जीवनमा राम्रो चीजहरू ल्याउँदैनौं तबसम्म कुनै फाइदा हुँदैन ।